Rekomendacje dotyczące kredytów gotówkowych w bankach

Komisja Nadzoru Finansowego jest instytucją nadzorującą funkcjonowanie banków w Polsce. Wydaje rekomendacje, które wpływają między innymi na politykę kredytowania prowadzoną przez instytucje bankowe. Jedną z takich rekomendacji, która odnosi się m.in. do kredytów gotówkowych, jest rekomendacja T. W jaki sposób wpływa ona na wydawanie decyzji kredytowej przez banki?

Wytyczne rekomendacji T KNF

Komisja Nadzoru Finansowego przyjęła w 2012 roku nowelizację rekomendacji T. Celem wprowadzonych zmian miało być uelastycznienie podejścia banków do kwestii udzielania kredytów detalicznych. Banki muszą zastosować się do wytycznych tej rekomendacji, która zakładała odejście od ustalania przez KNF odgórnie maksymalnych wartości wskaźnika DtI, czyli relacji wydatków związanych z obsługą zobowiązań kredytowych do średnich dochodów netto. Dziś to bank określa, jaki poziom zadłużenia u danych klientów może być akceptowalny. Wcześniej rekomendacja T określała, że rata kredytu konsumpcyjnego, w tym gotówkowego, nie może przekraczać połowy dochodów kredytobiorcy, albo 65% dochodów, jeśli kredytobiorca uzyskiwał dochody w wysokości wyższej niż średnia krajowa.

Kredyt na dowód również z banku

Banki aktualnie mogą również samodzielnie stosować uproszczone zasady oceny zdolności kredytowej klienta. Zasady takie dotyczą klientów banków o sześciomiesięcznej współpracy z bankiem, dla których kwota kredytu gotówkowego nie przekracza 6-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Dzięki temu KNF otworzyła przed bankami w Polsce możliwość udzielania tzw. kredytów gotówkowy na dowód. Są one konkurencyjne w stosunku do szybkich pożyczek udzielanych poza systemem bankowym, przez instytucje parabankowe. Uproszczone zasady udzielania kredytów gotówkowych obowiązują również w przypadku niskich wartości kredytów, np. nieprzekraczających przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

Niemniej, bez względu na wysokość kredytu gotówkowego, bank powinien za każdym razem korzystać z zewnętrznych baz danych w celu oceny zdolności i wiarygodności kredytowej klienta detalicznego.